Η βουβωνοκήλη αποτελεί μια προβολή ενδοκοιλιακού λίπους ή τμήματος εντέρου δια ενός ελλείμματος στο μυϊκό τοίχωμα της βουβωνικής περιοχής σε μια περιοχή που ονομάζεται βουβωνικό κανάλι.
Περίπου το 27% των ανδρών και το 3% των γυναικών θα αναπτύξει μια βουβωνοκήλη κατά τη διάρκεια της ζωής. Αποτελεί το συχνότερο είδος κήλης. Συνήθως αναπτύσσονται ως μια διόγκωση στη βουβωνική περιοχή (χαμηλά στην κοιλιά) και καθώς αυξάνονται μπορούν
Ομφαλοκήλη είναι η κήλη που προκύπτει δια του χάσματος του ομφαλού. Είναι σχετικά συχνές και πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν ότι έχουν ομφαλοκήλη. Οι περισσότεροι θα αντιληφθούν μια προβολή στον ομφαλό που μπορεί να εξαφανίζεται στην οριζόντια και να επανεμφανίζεται στην όρθια θέση, με το βήχα, το φτάρνισμα ή την άρση βάρους (αυτή η κήλη καλείται αυτομάτως ανατασσόμενη). Οι κήλες αυτές δε θα βελτιωθούν με το χρόνο και η γενική σύσταση είναι να αντιμετωπίζονται χειρουργικά.
Οι ομφαλοκήλες τείνουν να μεγαλώνουν σε
Η σκωληκοειδής απόφυση είναι ένα υπολειμματικό όργανο που μοιάζει με σωλήνα και έχει μήκος μερικά εκατοστά. Είναι προσαρτημένο στην αρχή του παχέος εντέρου. Βρίσκεται στο δεξιό κάτω
Μετεγχειρητική κήλη είναι η κήλη που αναπτύσσεται σε μια προηγούμενη χειρουργική τομή του κοιλιακού τοιχώματος. Μπορεί να προκύψει αμέσως μετά από μια επέμβαση ή και μήνες ή χρόνια μετά. Οι μετεγχειρητικές κήλες είναι σχετικά συχνές και αν είναι μικρές μπορεί να μη γίνονται αντιληπτές. Εάν δεν αντιμετωπιστούν θα μεγαλώσουν με την πάροδο του χρόνου και η αντιμετώπιση τους θα είναι πιο δύσκολη.
Η επιγαστρική κήλη ή αλλιώς κοιλιοκήλη, είναι ένα χάσμα των μυών του κοιλιακού τοιχώματος στη μέση γραμμή και μεταξύ ομφαλού και στέρνου. Είναι σχετικά συχνές κήλες και πολλές φορές παραμένουν σιωπηλές για χρόνια. Συνήθως γίνονται αντιληπτές ως ένα φούσκωμα / έπαρμα πάνω από τον ομφαλό που εξαφανίζεται όταν ξαπλώνουμε και προβάλλει στην όρθια
θέση. Οι κήλες αυτές δε διορθώνονται χωρίς χειρουργική επέμβαση και τείνουν να αυξάνουν σε μέγεθος
Η μηροκήλη είναι ένας τύπος κήλης της βουβωνικής περιοχής, πιο σπάνιος και αρκετά διαφορετικός σε σχέση με την κοινή βουβωνοκήλη. Αναπτύσσεται χαμηλότερα και είναι πιο συχνός σε μεγαλύτερες, αδύνατες γυναίκες. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε μπορεί να αναπτυχθεί και σε άντρες και σε οποιαδήποτε ηλικία. Αίτιο είναι συνήθως μια εγγενής αδυναμία του μηριαίου δακτυλίου σε συνδυασμό με χρόνια αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεση (δυσκοιλιότητα, άρση βάρους, χρόνιος βήχας, προβλήματα ούρησης). Η μηροκήλη έχει μεγαλύτερο κίνδυνο περίσφιξης και γι αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται
Η κήλη των αθλητών δεν είναι μια αληθής κήλη καθώς δεν αποτελεί μια προβολή δια ενός ελλείμματος του κοιλιακού τοιχώματος. Αποτελεί ουσιαστικά έναν τραυματισμό των μαλακών μορίων του κοιλιακού τοιχώματος (μυών και συνδέσμων) της βουβωνικής περιοχής.
Κάθε χρόνο, περισσότερες από 600.000 χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες για να τη θεραπεία παθήσεων του παχέος εντέρου.
